In gesprek met Frédéric Minvielle en Carl Nobelen

Frédéric en Carl hebben sinds 1997 met elkaar een relatie.  Samen runnen ze Scarno, een importeur en distribiteur voor schoenen en accessoires.

Het Blauwe Fonds hebben ze leren kennen via bestuurslid Ibrahim, die ze via de Donderdag Avond Eet Club kennen. Hij attendeerde de mannen op het bestaan van het Fonds. Frederic: “We zijn toen naar de projecten gaan kijken die Het Blauwe Fonds ondersteunt. Ik waardeer de originele aanpak, zoals bijvoorbeeld de gay rollerdisco die jullie financieel mogelijk maakte. Dat is specifiek bedoeld voor roze ouderen in verzorgingstehuizen. Het is echt nuttig dat oudere lhbti’ers juist daar worden gesteund.”

Carl: “Je zal maar in een verzorgingstehuis zitten en opnieuw in de kast moeten. Dat is helaas  soms wel de realiteit. Het is goed dat Fonds daar aandacht voor vraagt en concreet projecten steunt.”

De Coronatijd heeft ze ook aan het denken gezet. Ze zien in de gay community nu meer eenzaamheid. De kroegen gaan dicht, het is moeilijker om elkaar op te zoeken. “Projecten waarbij mensen samen komen, zijn nu echt belangrijker dan ooit. Wanneer we hier uitkomen, dan zal het gevoel van eenzaamheid niet meteen weg zijn.”

Kort na hun kennismaking met Het Blauwe Fonds schoven ze aan bij het Sponsordiner bij de Nationale Opera en Ballet in Amsterdam (in 2019).  Frederic: “Het diner was heel gezellig, je ontmoet gelijkgestemden én je doet iets goeds. Er was entertainment, er waren interessante sprekers, maar het had ook een serieus doel.”

Carl: “Aandacht vragen voor Coming-Out is helaas nog steeds hard nodig. Ongeveer veertig jaar geleden kwam ik uit de kast. Dat was echt een andere tijd. Het was heel moeilijk. Het was de tijd dat je ouders dachten dat je ineens in een jurk ging rondlopen. En het was echt niet geaccepteerd. Sindsdien is er veel veranderd, maar we zijn er echt nog niet.”

Frédéric opgegroeid in Frankrijk, woonde begin jaren ’90 in New York. “Tijdens de Pride daar merkte ik artsen, politici en zakenlui openlijk gay konden zijn. Dat kon in Frankrijk echt nog niet.”

Ze vinden het pijnlijk dat nu, jaren later, nog steeds jongeren diezelfde worsteling door moeten maken. Frédéric: “Het is daarom heel goed dat Het Blauwe Fonds projecten ondersteunt om het maatschappelijk klimaat verder te verbeteren. En dat jongeren steun kunnen vinden die ze zo hard nodig hebben. Het voelt voor mij goed om Vriend te zijn van een stichting die voor de belangen van lhbti-ers opkomt. ”

Hun woonplaats Amsterdam lijkt minder tolerant te worden. Carl: “We durven eigenlijk niet meer echt hand in hand te lopen. Ik schrik ook van toename in berichten over homogeweld in delen van onze stad.”

Een van de oplossingen is de daders strenger straffen, vinden ze beiden. “Maar dan is het kwaad al geschied. Er moet veel meer gebeuren in de opvoeding en onderwijs.“

Een mooi voorbeeld daarvan vinden ze projecten die homoseksualiteit op middelbare school bespreekbaar maken. Carl: “Je moet homofobie in de kiem smoren. Het is goed dat het Fonds hierop inhaakt door deze projecten mogelijk te maken!”